Buzullar hem kayak merkezlerini destekliyor hem de yaz aylarında dağcıları ve yürüyüşçüleri cezbediyor.
Su temini gibi hayati bir öneme de sahip olan buzullar artık tehlike altında.
Örneğin İsviçre’de, deniz seviyesinden 3 bin metre yükseklikte buz görmeyi beklersiniz. Ancak teleferik şirketi Glacier 3000’in faaliyet gösterdiği Les Diablerets köyünün yukarısında, şimdi devasa çıplak kayalık alanlar var.
“Muhtemelen burada yürüyen ilk insanlar biziz”
İki buzul, Tsanfleuron ve Scex Rouge, birbirinden ayrılarak binlerce yıldır görülmeyen zemini ortaya çıkardı.
Şirketi yöneten Bernhard Tschannen, “Muhtemelen burada yürüyen ilk insanlar biziz” dedi.
Uçak enkazı buzuldan çıktı
Eriyen buzullar, uzun süredir saklanan sırları da ortaya çıkarıyor. Bu yaz, 1968’de düşen bir uçağın enkazı Aletsch buzulundan çıktı. Onlarca yıldır kayıp olan ancak buz tarafından mükemmel bir şekilde korunan dağcıların cesetleri de keşfedildi.
Ancak buz kaybının sonuçları, yerel turizme verilen zarardan veya kayıp dağcıları bulmaktan çok daha geniştir.
Buzullar genellikle Avrupa’nın su kuleleri olarak anılır.
Kış karını depolarlar ve yaz boyunca serbest bırakırlar, Avrupa’nın nehirleri ve mahsulleri için su sağlarlar ve nükleer santrallerini soğutmak için kullanırlar.
Daha bu yaz, Almanya’da Ren Nehri boyunca navlun kesintiye uğradı. Çünkü su seviyesi ağır yüklü mavnalar için çok düşük. İsviçre’de ölmekte olan balıklar çok sığ ve çok sıcak olan nehirlerden alelacele kurtarılıyor.
Fransa ve İsviçre’de nükleer santraller, onları soğutacak su sınırlı olduğu için kapasitelerini azaltmak zorunda kaldı.
