Mustafa Behlül yazdı: Sporcunuzun daha özgüvenli olmasına yardımcı olacak adımlar-1

Yaptığınız spor branşın da fiziksel olarak yaralanabilmenize rağmen, sporda sporcuların yaşadığı korkuların çoğu tehlikede olmak veya kendilerine fiziksel olarak zarar vermekle ilgili değildir.

Bahsettiğim korku, genellikle bir sporcunun bir performansın veya oyunun önemini  algılamasına ve başkalarının onun performansı hakkında ne düşündüğüne dayanan psikolojik bir  tehdittir.

Çoğu zaman, bir sporcunun korkusu, performanstan önce veya performans sırasında kötü sonuçlarla ilgili endişedir. Sporcular genellikle performanslarının olumsuz sonuçlarından korkarlar. Genellikle

kontrolleri altında olmayan birçok şey için endişelenirler.

İlk adım, sporcularınızın rekabette aşırı titizliğe tutunmasına ve başarısızlık korkusuna yol açmasına  neden olan inançları, tutumları ve beklentileri belirlemektir. Sporcularınızın, motivasyonunuz ve spora bağlılığınız gibi

zihinsel oyunlarının olumlu yönlerini korumalarını istiyorsunuz.

Bununla birlikte, performans sergilerken korkulu, temkinli veya aşırı ciddiyeti destekleyen inançları veya tutumları sürdürmek, çocukların ellerinden gelenin en iyisini yapmasına izin vermez. “Bugün takımda yer almak istiyorsam mükemmel olmalıyım” ya da “Hatalarımı analiz edip hemen düzeltmeliyim ki aynı hatayı yapmayalım” gibi düşünceler çocukların temkinli oynamasına neden  olur.

Mental dayanıklılık eğitimi sırasında öğrencilerime sporda başarıya katkıda bulunan iki zihniyeti öğretiyorum. Birincisi, eğitim veya uygulama zihniyetidir. Büyük sporcular antrenmanın değerini  bilirler. Daha iyi olmak ve gelişmek için çabalarlar. Becerilerinde ustalaşabilmeleri için çok pratik  yapmalarına yardımcı olan muazzam miktarda motivasyona ve iş ahlakına sahiptirler. Sporda başarı için güvenme veya performans zihniyeti eşit derecede önemlidir. Güven, hareketleri  bilinçli olarak yönlendirmek yerine uygulamaya güvenerek becerilerin içgüdüsel olarak “gerçekleşmesine” izin verme yeteneğidir. Performans zihniyeti, uygulamaya güvenme, özgürce  performans gösterme ve becerilerin fazla düşünmeden akmasına izin verme yeteneğidir.

Sonuç olarak… Sporcularınız yarışırken antrenman zihniyetine takılıp kalırsa, çok fazla analiz,  mükemmel olmak için çok çabalama ve güven kaybı nedeniyle ellerinden gelenin en iyisini yapma  yeteneklerini sınırlayacaklardır.

Sporcularınız, spordaki çoğu yıldırmanın kendi kendine tetiklendiği anlayışıyla başlamalıdır. Evet,  diğer sporcular bazen doğrudan gözdağı kullanacaklar veya sporcularınızla kafa oyunları  oynayacaklar, ancak dikkat etmemeyi ve başka tarafa bakmayı tercih edebilirler. Ancak, sporcularınız kendi en büyük düşmanları olduklarında “başka tarafa bakamazlar” çünkü  yarışmanın seviyesi, pist koşulları veya saha hakkındaki kendi düşüncelerinden korkarlar. Özgüven  eksikliği olan sporcular, genellikle kendilerine güven duymalarına yardımcı olacak başkalarını  ararlar. Aynı şekilde, aynı sporcular diğer oyunculara çok fazla dikkat ederek veya diğer yaptıkları  branşadaki oyuncuları bir kaide üzerine koyarak kendilerini korkuturlar. Kendi kendine yapılan korkutmaların çoğu, karşılaştırmalar yaparak, rakiplerinin itibarı hakkında çok  fazla düşünerek veya mevcut oyun seviyesine ait olmadıklarını hissederek diğer yarışmacılara çok  fazla enerji vermelerinden kaynaklanır.